آبله میمون از منشا ناشناخته تا اعلام وضعیت اضطراری جهانی

به گزارش خبرگزاری برنا؛ حسام زنده دل مقدم پژوهشگر رشته میکروبیولوژی جهاددانشگاهی استان کرمان، گفت: ویروس آبله میمون بیماری ناشی از عفونت با ویروس آبله میمون است این ویروس از خانواده orthopoxvirus می‌باشد که بیماری آبله میمون نامیده می‌شود و برای اولین بار در سال ۱۹۵۸ در میمون‌هایی که برای تحقیق در آزمایشگاه کپنهاگ دانمارک نگهداری می‌شدند؛ کشف شد.

وی در ادامه مطلب فوق افزود: با وجود یافتن ویروس آبله میمونی در میمون‌ها، اما منبع بیماری ناشناخته باقی ماند این بیماری بیشتر در مناطق دورافتاده کشور آفریقا (مرکز و غرب) در نزدیکی جنگل‌های بارانی استوایی دیده شده‌است. بنابرهمین موقعیت مکانی، ویروس آبله‌ی میمون به دو سویه اصلی آفریقای غربی و آفریقای مرکزی دسته‌بندی می‌شود.

این متخصص بیان کرد: نخستین مورد در انسان در سال ۱۹۷۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو یافت شد ویروس آبله میمون دو نوع است، clade I که مرگ و میر بالایی دارد و حدود ۱۰٪ می‌باشد و در آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کنگو بیشتر شیوع دارد و clade II که مرگ و میر آن کمتر است (کمتر از ۴٪) که بیشتر در غرب آفریقا شیوع دارد در حال حاضر clade ۱b نگران کننده است که می‌تواند ۱۰ تا ۱۲٪ مرگ و میر داشته باشد و ۹۵٪ موارد بیماری گزارش شده را تشکیل می‌دهد و با توجه به احتمال گسترش آن به کشور‌های مجاور که این ویروس را نداشتند موجب اعلام وضعیت اضطراری بهداشتی جهانی توسط سازمان جهانی بهداشت شد.

این پژوهشگر به نشانه‌ها و علائم بیماری اشاره کرد و افزود: نشانه‌های بیماری شامل تب و لرز، سردرد، احساس خستگی، تورم غدد لنفاوی، درد عضلانی و بثورات و ضایعات پوستی است.

وی گفت: این بیماری ابتدا با تب و لرز، درد عضلانی و گلو درد ظاهر می‌شود بثورات Mpox (آبله میمون) از صورت شروع می‌شود و در سراسر بدن پخش می‌شود و تا کف دست‌ها و کف پا گسترش می‌یابد.

مقدم ادامه داد: کودکان هم ممکن است به Mpox (آبله میمون) مبتلا شوند اگر چه شدت و علائم ممکن است بسته به سن، وضعیت سلامتی و قرار گرفتن در شرایط خاص متفاوت باشد.

وی به نحوه گسترش بیماری پرداخت و گفت: تماس با لباس، رختخواب، حوله بیمار، لمس تاول‌ها یا زخم‌های پوستی ناشی از آبله میمون، سرفه یا عطسه فرد بیمار، تماس مستقیم با مایعات بدن از جمله راه‌های گسترش بیماری می‌باشند.

این پژوهشگر گفت: بازه زمانی دوره نهفتگی Mpox معمولا از ۶ تا ۱۳ روز، با دامنه ۵ تا ۲۱ روز، متغیر است.

مقدم گفت: نکته نگران کننده در مورد آبله میمون این است که خطر انتقال از انسان به انسان ازطریق قطرات تنفسی نیز می‌تواند باشد.

وی به روش‌های انتقال انسان به انسان اشاره کرد و افزود: انتقال Mpox از فرد به فرد می‌تواند از طریق تماس مستقیم با پوست عفونی یا سایر ضایعات رخ دهد که شامل تماس چهره به چهره (حرف زدن یا نفس کشیدن)، پوست به پوست، مایعات بدن، وسایل آلوده (فومیت‌ها) قطرات تنفسی یا آئروسل‌های کوتاه برد ناشی از تماس نزدیک و طولانی مدت باشد.

وی یکی دیگر از راه‌های انتقال را از طریق حیوانات و خزندگان ذکر کرد و افزود: از تماس یا لمس حیوان آلوده حتی مرده پرهیز کنید.

این متخصص گفت: عدد Ro (عدد سرایت پایه) این ویروس، که نشانه احتمال مبتلا کردن چند نفر از یک فرد آلوده در یک جمعیت کاملا مستعد است به طور کلی کمتر از بیماری بسیار مسری مانند سرخک یا COVID-۱۹ است. تخمین Ro برای Mpox متفاوت است معمولا در اکثر موارد شیوع از ۱ تا ۲ متغیر می‌باشد که نشان دهنده قابلیت انتقال متوسط است.

مقدم گفت: در حال حاضر در کشور پاکستان و سوئد نیز این بیماری مشاهده شده است.

این متخصص بیان کرد: زمانی که واکسن‌های آبله میمون به درستی تجویز شوند در محافظت از افراد در برابر این بیماری موثر هستند که ACAM۲۰۰ و JYNNEOSTM دو واکسن مجوز دار در حال حاضر برای جلوگیری از آبله در دسترس می‌باشند.

مقدم در پایان گفت: در نهایت نگران نباشید فقط آگاه باشید دستورات بهداشتی را رعایت کنید که در صورت شیوع این بیماری، مبتلا نشوید.

انتهای پیام/